| Post on : Monday June 10th 2019 | Post by : Ronald Het is alweer drie jaar geleden dat ik, samen met vrienden, tijden de reis van Amsterdam naar Tokyo Meteora aan deed. Monniken bouwden in de veertiende eeuw kloosters op de honderden meters hoge rotspilaren net buiten de stad Kalampaka. De rosten waren zo gevormd door wind en erosie. Het kostte de monniken soms tientallen jaren om alle materialen voor het klooster naar boven te hijsen. Ooit waren er vierentwintig klooster in het berggebied. Door plunderingen en verwoestingen zijn er nu nog zes over. De monniken bouwden de klooster op deze plaats om tot rust te komen en om dichter bij God te leven. Hoe anders is het heden ten dage. De kloosters van Meteora zijn op de Akropolis in Athene na, de meeste bezochte trekpleister van Griekenland. Wanneer ik bij het Great Meteoron klooster, het grootste complex, aan kom, zie ik al tientallen bussen staan. Vooral de kapel van het klooster is indrukwekkend. De kleine ruimte is volledig voorzien met fresco’s en muurschilderingen. De vergulde iconostase toont de fresco’s van Maria met kind en Johannes de Doper. Jammerlijk genoeg gaat deze bijzonder atmosfeer wat verloren door de tientallen, voornamelijk Aziatische toeristen in de kleine ruimte. Iedereen wringt zich door het kerkje om een glimp van de pracht op de vangen. Het Roussanou klooster, een paar honderd meter verderop, is veel kleiner dan het Great Meteoron klooster. Via een dalende trap kom ik bij het klooster. Ook hier vormt de kleine kapel het hoogtepunt. Wat is dit mooi en wat liggen deze kloosters op een bijzondere plaats. Ik vind het geheel niet erg om hier opnieuw te zijn, zeker niet omdat ik drie jaar geleden alleen het klooster van the Holy Trinity bezocht heb. Misschien kom ik nog eens terug voor de overige drie kloosters? 
Post on : Monday June 10th 2019 | Post by : Nicolette Blom Prachtig. En die drie andere kloosters komen nog wel. Alle tijd
Post on : Monday June 10th 2019 | Post by : Ronald 😁 |