Net buiten Tozour, in het gebergte tegen de Alarijnse grens, ligt een van de mooiste oases van Tunesië. Via enkele waterbronnen wordt de oase gevoed. Dit is genoeg water voor een prachtige waterval.

De moskee van Kairouan is de oudste moskee van Noord Afrika. De oorsprong van de moskee dateert uit de achtste eeuw. Later is de moskee uitgebreid. Vanaf de binnenplaats zie ik de oude minaret. Vroeger deed de toren ook dienst als wachttoren en bescherming van de stad.

In de vestingstad Sbeitla bevinden zich de restanten van de oude Romeinse stad. De drie tempels op het forum voor de Romeinse goden, behoren tot de best bewaarde ter wereld . Al van een afstandje zie ik de tempels boven het archeologische complex uitsteken.

De moskee van Kairouan dateert uit de achste eeuw. Daarmee is de moskee de oudste moskee van noordelijk Afrika. De muren rond de moskee zijn elf meter hoog en diende vroeger ook als verdediging . De dertig meter hoge minaret als wachttoren.

Dougga is een van de best bewaarde Romeinse steden in Tunesië. Het Romeinse theater bood vroeger plaats aan 3500 toeschouwers. De stad aan de rand van het Romeinse rijk kent ook invloeden van de Berbers en de Puniers.

Net ten noorden van de hoofdstad Tunis, ligt het idylische plaatsje Sidi Bou Said. De smalle straatjes worden omgeven door wit geschilderde huizen met blauwe deuren en ramen. Het doet denken aan het Griekse Santorini. Ik verbaas mij over de grote stroom toeristen die door de straatjes lopen. Het lijkt er op dat gelijktijdig ook enkele bussen met cruise passagiers gearriveerd zijn.

Carthago was een belangrijke stad binnen het Romeinse rijk. Nog altijd zijn restanten uit die periode zichtbaar. Ik wandel tussen de stenen van het voormalige bashuis door. Dit badhuis was een van de grootste uit die tijd.

In het Nationale Bardo museum in de hoofdstad Tunis heeft men een bijzondere verzameling mozaïeken uit de Romeinse tijd bijeen gebracht. Sommige mozaïeken dienden als verfraaiing van bijvoorbeeld de hammam. Anderen tonen religieuze afbeeldingen of dienen als aanduiding bij overleden personen. Naast de mozaïeken heeft het museum indrukwekkende vertrekken met prachtige versieringen.

Het is een flinke overgang. 's Morgens is Schiphol nog bedekt in een dun laagje sneeuw. 's Middags arriveer ik in Tunesië. Zonnig was het niet. Het regende licht terwijl we van de luchthaven naar het hotel gereden werden. De weersverwachting voor de komende dagen is beter. Overdag zon 25 graden. In de nachten 14. Wanneer we in het hotel arriveren is het al donker. Met de groep van elf personen eten we in het restaurant. Een persoon arriveert morgen. Zij heeft vanmorgen de vlucht gemist.

Voor wie het leuk vindt, zijn nu ook de reisverslagen te lezen op www.reisavonturen.eu. Eerder was de tekst al zichtbaar op Veeronline.nl Reisavonturen. Lees bijvoorbeeld het laatste reisverslag van de reis naar Pakistan. Het verslag is opgemaakt voor iPad formaat. Dit leest wel zo makkelijk. Ook de andere reisverslagen kun je hier vinden. Veel leesplezier.

We lopen door de poort de Kruidenbazaar binnen. Eén overdekte langgerekte hal is gebouwd in de zeventiende eeuw als onderdeel van de naastgelegen Nieuwe moskee. In de volksmond heet de bazaar de Egyptische bazaar. De markthal werd gebouwd met de belasting op de import uit Egypte. We merken dat de markt tegenwoordig vooral gericht is op toeristen. Verkopers proberen klanten te binden door thee of lekkernij aan te bieden.

Wanneer we de Hagia Sofia moskee betreden zien we vanaf de verdieping dit bijzondere gebedshuis liggen. Onder ons het groene tapijt en boven ons de indrukwekkende koepel. De Hagia Sofia was vanaf 537 de grootste christelijke orthodoxe kathedraal ter wereld. Na de val van Constantinopel in 1453 werd de kathedraal een moskee. In de twintigste eeuw was de Hagia Sofia een museum. Sinds 2020 is het weer in gebruik genomen als moskee. Het is bijzonder om te zien hoe dit gebouw al 1500 jaar het middelpunt vormt van de stad. En zo’n rijke geschiedenis met zich mee brengt.

Er staat een flinke rij wanneer we aankomen bij de Basilica Cisterne. Dit was vroeger de ondergrondse wateropslag. Het waterreservoir werd in de zesde eeuw tijdens de Byzantijnse periode gebouwd. Na zo’n twintig minuten zijn wij aan de beurt om een kaartje te kopen. Hiermee betreden we de cisterne. Ik zie een enorme ruimte met 360 pilaren waar het water opgeslagen werd. Tegenwoordig weerspiegelen deze pilaren in het rimpelloze water. Het is prachtig en bijzonder tegelijk om hier rond te lopen.

Wanneer je de enorme stroom toeristen wegdenkt is het Topkapi paleis een bijzonder mooie bestemming. Het paleis was lange tijd de residentie van de Osmaanse sultan. Sultan Mehmet II gaf in 1459 opdracht tot de bouw van het paleis. Vooral binnen het Harem, een afgeschermd verblijf van de Sultan en zijn vrouwen, is iedere ruimte schitterend. De sultankamer is de grootste kamer van de Harem. De Sultan kon vanaf zijn troon het amusement in de ruimte gadeslaan.

Rond half vier landen Nicolette en ik op de luchthaven van Istanbul. De luchthaven is groot en het is even wandelen naar de douane. Eén klein uurtje later melden we ons voor de taxi naar het centrum. De luchthaven ligt 46 kilometer buiten Istanbul. Het is druk tijdens de avondspits. Hierdoor komen we pas tegen zes uur aan bij ons hotel in de wijk bij de blauwe moskee. We wandelen langs deze moskee en de Hagia Sofia moskee. We komen bij de oever van de Bosporus. In het donker zien we de lampjes van het Aziatische gedeelte. De komende drie nachten verblijven we in deze mooie stad.