De historische stad Ushaiger is uit lemen huizen opgetrokken. De smalle straatjes zijn op veel plaatsen ook met leem overdekt, als bescherming tegen de felle zon. We bezoeken het museum bij deze historische stad. Ibrahim, de suppoost, leidt ons in gebrekkig Engels rond. Hij past zijn uitleg aan op basis van zijn woordenschat. Na de rondleiding biedt hij ons Saudische koffie aan. In een klein kopje schenkt hij de koffie in. Hij opent twee bakjes met dadels. We moeten ze allebei proberen, terwijl hij ons koffie opnieuw vult. De regio is bekend om de dadelkwekerijen. In Qassim is de dadelmarkt. De veilingmeester staat met een groepje mannen rond een lading. De hoogste bieder wordt de nieuwe eigenaar. Wij worden vriendelijk onthaald met een handdruk. Al snel krijgen we ook voorverpakte dadels aangeboden. Een gift. Wanneer we vertrekken, krijgen we een volle doos dadels mee. We schatten het op enkele kilo’s. Weigeren is geen optie. Wanneer we bij de auto de dadels inladen, komt een andere verkoper nog een doos brengen. Hij staat er op dat we het aanpakken.

Zo’n negentig kilometer buiten Riyadh ligt de Edge of the World rotspunt. De rots steekt uit bij een diepe klif. Om er te komen moeten we bijna dertig kilometer over een onverharde gravel road. Voorzichtig rijden we onze huurauto over de rotsachtige weg. Bij enkele drooggevallen beekjes is de doorgang uitdagend. Een 4x4 terreinwagen zou hier beter zijn. Zonder schade bereiken we de klif. Vanaf de hoogte kijken we de enorme diepte in. Zover als we kunnen kijken zand en rotsen. Een bijzonder locatie.

Ten zuiden van het centrum staat het Al Masmak fort. Dit uit leem opgetrokken fort werd in 1865 gebouwd ter verdediging van de stad. Het oude centrum was toen geheel ommuurd. In het fort toont een museum de geschiedenis van het land en de koninklijke familie. Door de groei van de stad zijn de oude stadsmuren afgebroken. De muren hebben iets noordelijker plaats gemaakt voor hoge wolkenkrabbers en luxe winkelcentra. Vanaf de loopbrug op 300 meter hoogte van de Kingdom Tower wolkenkrabber kunnen we de gehele stad overzien. Op veel plaatsen zijn bouwactiviteiten gaande. De stad bereidt nog altijd in snel tempo uit. Het groeiende verkeer is misschien nog wel het grootste probleem in de stad. Brede autowegen met vier of vijf rijbanen per rijrichting staan soms helemaal vast. Voor voetgangers is de stad onvriendelijk. De brede autobanen zijn door een hoge middenberm gescheiden. Oversteek plaatsen liggen kilometers uit elkaar.

Rond elf uur ‘s avonds landen Maarten, Monique en ik op de luchthaven van Riyadh in Saudi Arabië. Het begin van een tweeweekse rondreis over het Arabische schiereiland. Na de douane formaliteiten rijden we met onze huurauto de hoofdstad in. Zo midden in de nacht is het nog behoorlijk druk op de weg. Riyadh telt vijf miljoen inwoners. We zien de wolkenkrabbers in het centrum al liggen. De snelheidslimieten zijn een beetje gokken. De cijfers staat in het Arabisch aangegeven. Met een beetje puzzelen komen we er uit. Het hotel is lastiger te vinden. Ook hier zijn alle teksten op de gevels in het Arabisch. We lopen eerst het verkeerde hotel binnen. De receptionist verwijst dat wij een boeking hebben in het hotel honderd meter terug.

Net buiten Veenendaal, in het plaatsje Overberg, ligt het Landal vakantiepark de Amerongse Berg. Een leuke uitvalsbasis voor een gezellig familieweekendje. Het vakantiepark grenst aan de bossen tussen Amerongen en Veenendaal. Door de bossen lopen we in ruim anderhalf uur naar het Kasteel Amerongen in Amerongen. In het kasteel is een expositie gewijd aan het rampjaar 1672. Tijdens de Franse inval werd het kasteel tot de grond toe afgebrand. Het huidige kasteel verrees kort daarna op de funderingen. Ook is Rhenen goed te bereiken door middel van een mooie fietsroute. Vanuit Rhenen loopt de route langs de Grebbeberg.

Het Kiang West National Park is het grootste natuurpark van Gambia. Het park ligt direct aan de Gambia rivier. Met twee kleine bootjes steken we de Gambia rivier over. Dit is nog best spannend omdat de boten niet helemaal waterdicht blijken te zijn. Onderweg wordt gehoosd. Aan de overzijde van de brede rivier varen we de mangrove bossen in. Vogels zitten in de bomen of verblijven tussen de drijvende waterplanten. Een pelikaan vliegt weg en een varaan duikt het water in. Wat een mooie omgeving. Veilig keren we weer terug aan de wal.

In Gambia en Senegal zijn verschillende mysterieuze steencirkels gevonden. Een cirkel van stenen pilaren met een doorsnede van enkele meters. De cirkels diende vroeger waarschijnlijk als graven, zo legt de lokale gids uit. Maar helemaal zeker is met niet. De zware pilaren zijn in de nabij gelegen rotsen gehouwen en waarschijnlijk op palen naar de locatie gerold. Men schat dat de cirkels zo'n twee eeuwen oud zijn. Er zijn spullen van voor de jaartelling gevonden. Logisch dat deze bijzondere cirkels op de Unesco werelderfgoederen lijst staan.

Het natuurpark Niokolo Koba is met bijna één miljoen hectare het grootste natuurreservaat van West-Afrika. Met een oude truck gaan we of safari in het park. In de laadbak staat een bank met plaats voor zestien personen. De gids klimt op het dak van de cabine om wild te spotten. Door het hoge gras tijdens de regenperiode is het lastig kleine beesten te spotten. Ook groter wild kan zich in het immense natuurgebied vrij bewegen. De oogst van onze safari zijn vooral apen, bavianen, antilopen en wilde zwijnen. Toch is het leuk en een soort van spannend om een paar uur op safari tocht te gaan

Het eiland Janjanbureh, voorheen Georgetown, in de Gambiarivier diende vroeger als administratief centrum en doorvoerplaats van de slavenhandel. Vanuit de omliggende gebieden werden slaven naar dit eiland getransporteerd en verzameld. Via de rivier werden ze verder gebracht naar Banjul, voordat de overtocht naar Amerika volgde. In het kleine dorpje Janjanbureh zijn nog een paar gebouwen die herinneren aan die tijd. Vreemd genoeg is er geen museum die deze zwarte bladzijde belicht.

De Arch 22 herdenkingsboog biedt toegang tot de hoofdstad Banjul. De boog werd in 1996 gebouwd om de staatsgreep van dictator Yahya Jammah, twee jaar eerder, te herdenken. Vanaf het balkon op de bovenste verdieping is een panorama uitzicht over de hoofstad, de haven en de mangrove bossen. In het complex is een klein museum ingericht. Er is aandacht voor het bewind van Jammah, maar ook voor de slachtoffers van zijn regime.

Gambia is het kleinste land van Afrika en ligt gesitueerd rond de Gambia rivier. Tijdens de kolonisatie verdeelde de Engelsen en de Fransen het land. De Engelsen kregen zeggenschap over de rivier en de directe omgeving. De Fransen over het omliggende land, het huidige Senegal. Aan de korte kuststrook liggen luxe toeristenhotels en resorts. Hoewel Gambia maar 250 kilometer lang is, komen veel toeristen niet verder dan het strand.

Met een flinke bergwandeling door het bergmassief van de Dolomieten sluiten we de vakantie in Italië af. We beginnen de wandeling op 1.680 meter en lopen tot de boomgrens op 2.050 meter. Hier hebben we een prachtig uitzicht op de steile bergpunten van de Dolomieten. In totaal wandelen we zes uur door de bergen. We zijn dan ook wel,blij dat we weer terug bij de auto zijn. We hebben bijna achttien kilometer gelopen. Desondanks een leuke afronding van onze reis. We nemen alle ervaringen en opgedane herwinningen (en dat zijn er heel veel) mee terug naar Nederland.

Vanuit Verona nemen we de trein naar Venetië. Het is iets meer dan een uurtje rijden. Wanneer we uitstappen, zien we voor het station al het eerst water liggen. Wij dwalen door de smalle straatjes van de stad en passeren verschillende kanaaltjes. Over het water worden toeristen in gondels vervoerd. We komen uit bij het San Marco plein. Het belangrijkste plein van Venetië. Hier staat ook het Dogen paleis. De vertrekken van het paleis zijn waanzinnig mooi. De plafonds zijn met goud ingelegd. Iedere volgende ruimte lijkt nog mooier dan de vorige. In het paleis werd ook recht gesproken. Via de beroemde en beruchte Brug der zuchten werden criminelen gaan de gevangenis geleid. Nu lopen wij over de brug om de cellen te bekijken.

In het centrum van Verona, in het hart van de oude stad staat een oude arena. Hier werden vroeger gladiatoren wedstrijden gehouden. Tegenwoordig wordt de arena nog altijd voor opera’s gebruikt. Een mooie ambiance.

Bologna staat bekend om de portieken, de overdekte stoepen voor voetgangers. De portieken bieden bescherming tegen de felle zon. In totaal telt de stad meer dan veertig kilometer aan portieken. De zogenaamde Portici staan op de aunesco Werelderfgoedlijst.