De stad Luzern ligt aan het vierwaldstättersee meer. Op de plek waar het meer de Reuss rivier in stroomt ligt de Kapellbrücke. Deze brug is de belangrijkste toeristische attractie van Zwitserland. De overdekte houten brug uit 1365 maakte deel uit van de verdedegingswerken rondom de oude stad van Luzern. De brug is verschillende keren gerestaureerd. De laatste keer nadat bij een brand in 1993 twee derde van de brug verloren is gegaan. De brug zelf is herbouwd, maar veel van de schilderijen onder het dak van de brug zijn blijvend verloren gegaan.

De afstand Davos naar Luzern kun je binnen de twee uur afleggen via de snelweg. Wij kiezen er voor om niet over de snelste weg te rijden, maar door de bergen tegen de grens met Italië. Een nadeel, of misschien ook wel een voordeel, hiermee passeren we tweemaal de Alphen bergketen. Eerst rijden we over de San Bernodino pas. Via smalle haarspeldbochten komen we hoger en hoger. Op de top zoeken we een plekje voor een picknick lunch. Na een spectaculaire afdaling rijden we naar de Gotthard pass. Ook hier kiezen we niet voor de tunnel, maar voor de bergpas. Deze pas is al even mooi als de Bernodino pas. Van boven is goed de grillige route te zien.

De Rijn rivier ontspringt in Zwitserland. Als je het snel stromende bergbeekje ziet, kun je nauwelijks voorstellen dat dit water in Nederland uiteindelijk een brede rivier wordt. Bij de Rofflaschlucht kloof perst het water zich tussen de rotsen door. Onder de waterval is een doorgang gemaakt door de rotsen. Hierdoor kun je letterlijk onder de Rijn door lopen.

Davos behoort to een van de hoogste steden van Zwitserland. Vroeger was dit Alpendorp een kuuroord voor tuberculose platineren. Tegenwoordig maken toeristen de dienst uit. Wandelen en fietsen zijn de voornaamste activiteiten. Ons hotel ligt pal in het centrum van Davos-Platz, het hoger gelegen gedeelte van Davos. Bij het inchecken krijgen we ook tickets om met de bus te rijden. Dit komt goed van pas. We rijden naar Davos-dorpf. Hier ligt de Davosersee. Een fraai bergmeer. Terwijl we rond het meer wandelen zien we veel mensen actief op het water en op de kant. Het is dan ook prachtig weer.

De Gecombineerde Fürstensteig en Drei-Schwestern-Weg bergwandeling is de meeste klassieke bergroute van Liechtenstein. Het bergpas over de toppen van de bergketens op de grens van Oostenrijk en Liechtenstein werd in 1898 geopend. Het avontuurlijke bergpad, langs de bergruggen, heeft adembenemende uitzichten. Met de bus rijden we naar het beginpunt. We zijn duidelijk niet alleen. Iedereen in de bus draagt stevige bergschoenen. Vanuit Gaflei start de route. Het pad loopt direct flink omhoog. Na een uurtje komen we bij de Fürstensteig. Hiervandaan zien we de Rätikon bergen in Zwitserland en de Voralbergen in Oostenrijk liggen. Wat een geweldig uitzicht. Over de smalle bergpaadjes komen we hoger en hoger. Op smalle stukken zijn staalkabels aangebracht voor extra houvast. Bij de Kuhgrat-kam klimmen en klauteren we letterlijk omhoog. Na ruim zeven uur wandelen komen we bij de bushalte van Planken. Hiervandaan rijden we met de bus weer terug. Moe maar voldaan na een schitterende bergwandeling over de bergtoppen van Liechtenstein.

120 meter boven de hoofdstad Vaduz, ligt Schloss Vaduz. Het kasteel is het symbool van Vaduz en het is de residentie van het vorstenhuis Liechtenstein. Vanuit de winkelstraat loopt een wandelpad omhoog. Langzaam wordt de hoofdstad achter ons kleiner. We zien de stad, de Rijn rivier en Zwitserland aan de overzijde van de rivier. Bij het kasteel aangekomen bekijken we de buitenzijde. Het kasteel zelf is niet te bezichtigen. Sinds 1938 is het de vaste woonplaats van de vorstelijke familie. Via het wandelpad dalen we weer af naar Vaduz. Op een terras bestellen we bier.

Vlak bij de Bodensee ligt het Zwitserse Sankt Gallen. Hier staat het benedictijner barokke abdij en de wereldberoemde abdijbibliotheek. Beide behoren tot Europa’s mooiste in hun soort. Sinds de achtste eeuw is het klooster van Sankt Gallen een van de belangrijkste kloosters in Europa. De bibliotheek behoort tot de oudste van de wereld. Niet voor niets staat het complex op de Werelderfgoedlijst. Wanneer we aankomen gaan we eerst naar de bibliotheek. Het complex is net open en nu is het nog rustig. Om de vloer te beschermen moeten we vilten sloffen aan. Met de schoenen stap je hier in. Daarna gaan we naar binnen. Teak houten kasten in een barokke kamer en plafondschilderingen. Onbeschrijfelijk bijzonder. Vergelijken is lastig, maar deze ruimte maakt nog meer indruk dan de bibliotheek van Ottobeuren. En die was al zo prachtig. Wat jammer dat er geen foto’s gemaakt mogen worden om dit over te kunnen brengen. De kloosterkerk is wederom mooi. Ook hier is de barokke stijl doorgevoerd. Hoe bijzonder hoe men vroeger zulke schitterende bouwwerken neer kon zetten.

In het dorp Ottobeuren ligt een kolossaal barokklooster. Van afstand zien we de grote kerk van het complex al boven de stad uitsteken. De kerk is fabelachtig mooi gedecoreerd in barokke stijl. Overal waar we kijken is het prachtig afgewerkt. Wat bijzonder om hier te staan. Het achterliggende klooster wordt nog altijd gebruikt door een kleine groep monniken van de benedictijner orde. Het grootste gedeelte van het klooster is tegenwoordig in gebruik als internaat en museum. In het museum zien we de pracht van het klooster. Prachtige zalen met barokke decoratie. De oude bibliotheek spant de kroon. Een bijzondere mooie zaal vol oude historische boeken. De laatste zaal van het museum is de Kaisersaal. Een grote in barok stijl gedecoreerde zaal voor de keizer. Ook deze zaal is adembenemend mooi. Wat een pracht bij elkaar.

Op weg naar Zwitserland bezoeken we het kasteel van Harburg. Dit kasteel maakt ook onderdeel uit van de Romantische Strasse. De strategische ligging van het kasteel tussen Augsburg en Nürnberg, heeft de stad geen windeieren gelegd. De burcht is altijd in handen geweest van Keizers en vorsten. Nooit is de burcht ten prooi gevallen aan oorlogen en vernietigingen. Het kasteel is net open wanneer we arriveren. We kopen een kaartje voor de binnenplaats. Ook hebben we een uitzicht over het dal en de lager gelegen stad Harburg. Binnen in het kasteel worden alleen georganiseerde rondleidingen gegeven. We sluiten aan bij de tour van elf uur. We lopen over de verdedigingsmuren, bezoeken de gevangenistoren en verschillende luxe zalen. In de wapenkamer sluiten we de rondleiding af. We keren terug naar de auto en rijden verder

De eerste etappe van de rondreis door Duitsland en Zwitserland, die ik samen met Nicolette maak, is het Duitse Rothenburg ob der Tauber. Het stadje is een van de populaire steden langs de Romantische Strasse. Rothenburg is rond 1000 na Christus gesticht en heeft het Middeleeuwse karakter binnen de stadsmuren behouden. Terwijl we dwalen door de straatjes lijkt het of we terug stappen in het verleden. De tijd heeft hier stil gestaan. We lopen over de oude stadsmuur, bekijken het stadhuis, de toegangspoort en de verdedigingswerken. Rothenburg ob der Tauber is een mooie start van de vakantie. De komende dagen posten we meerdere berichten op de website, maar sturen niet bij ieder bericht een update om een overdaad aan mail te voorkomen. Check af en toe de website. Door op ‘welkom’ te klikken, kom je altijd bij het nieuwste bericht.

Een rondwandeling door het oude centrum van Delft. Hoe leuk is dat? De wandeling begint bij het Agnetapark. Hier liet de directeur van de gistfabriek huizen neerzetten voor zijn arbeiders. Huisjes met tuin, een park en vijvers. Op de plaats waar de stadsmuur heeft gestaan, staat nog altijd Molen de Roos. Een vrijwilliger geeft uitleg over de werking van de molen. Het graan dat gemalen wordt, wordt gebruikt voor de broden in het winkeltje in de molen. Vanaf de omloop heb ik zicht over Delft. Via het Bagijnhofje en Almondehofje komen we op de Oude Delf. Hier staan verschillende historische gebouwen, waaronder de scheefgezakte Oude kerk. In de Prinsenhof is Willem van Oranje in 1584 vermoord. De vermeende kogelsgaten zitten nog in de muur. Via de Boterbrug, de Waag en de Koornbeurs komen we op de markt van Delft. Aan de ene zijde staat het stadhuis dat rond de toren 't Steen gebouwd is. De toren van het stadhuis is één van de weinige gebouwen die de grote stadsbrand van 1536 overleefd heeft. Aan de andere zijde staat de Nieuwe kerk. Hier ligt Willem van Oranje begraven. Ook zijn hier veel leden van het koninklijk huis bijgezet. Vanaf de top van de toren hebben we uitzicht over heel Delft en omgeving.

Het paleis van Sanssouci in Potsdam werd in 1745 in opdracht van Koning Frederik II als zomerpaleis in Rococo stijl. Vanaf de fontein in het park leidt een grote trap naar het terras van het paleis. De tuin is gelaagd aangelegd. Binnen zijn de kamers gedecoreerd met thema's die de koning rust gaven. Geen wapengekletter of overwinningen, maar afbeeldingen van druiven, wijn en geliefde dieren. Sans Souci betekent dan ook: zonder zorgen. De vertrekken zijn stuk voor stuk prachtig en doen denken aan het Charlottenborg paleis dat we eerder deze week bezocht hebben. Niet voor niets staat het paleis op de Unesco werelderfgoedlijst.

De afgelopen dagen hebben Rita en ik de Duitse hoofdstad Berlijn bezocht. Met de auto reden we zaterdag langs de Tiergarten en over de Unter dem Linden boulevard naar ons hotel in de Friedrichstrasse. Hartje centrum. Hiervandaan hebben we de bezienswaardigheden van Berlijn bezocht. De Branderburger Tor, de kurfurstendamm, de Alexanderplatz en het Museumsinsel (foto). Berlijn is een heerlijke stad om door heen te dwalen en er is zoveel te zien. Morgen rijden we weer naar huis.

In 1933 werd de koepel van de Rijksdag in Berlijn verwoest door brand. Pas in de jaren negentig van de vorige eeuw werd de koepel hersteld. Niet in oorspronkelijke staat. Het Rijksdag gebouw werd aangevuld met een glazen koepel op het dak. In deze koepel kunnen bezoekers de geschiedenis van Duitsland en de Rijksdag bekijken. Tegelijkertijd wordt het buitenlicht door middel van 360 spiegel getransporteerd naar de vergaderzaal van de Duitse regering, pal onder de glazen koepel. Een mooie en vernuftige oplossing. Via een spiraalvormig wandelpad kunnen tot boven in de koepel komen. De bovenzijde is open. De warme lucht kan naar buiten. Eventueel binnenkomend regenwater wordt opgevangen en hergebruikt. De moderne glazen koepel is een fraaie toevoeging aan het historische gebouw.

De televisietoren van Berlijn is een baken voor de stad. De 368 meter hoge toren zie je van overal. De toren staat nabij de Alexanderplatz. In 1965 werd de toren, in toenmalig Oost Berlijn, gebouwd. Bij de toren staat een flinke rij. Gelukkig hebben wij vooraf tickets gereserveerd. Wij mogen direct doorlopen via de fast-lane. Even later gaan we met de lift in tientallen seconden naar het uitkijkplatform op 203 meter hoogte. Hiervandaan zie ik alle bezienswaardigheden die wij de afgelopen dagen bezocht hebben. Wat een prachtig uitzicht vanaf deze hoogte.